Przez strukturę środków obrotowych rozumie się ilościowe proporcje, w jakich poszczególne rodzaje środków obrotowych występują w ogólnej ich sumie. Wewnętrzna struktura środków obrotowych jest zależna od szeregu czynników, wśród których należy wyodrębnić:

- czynniki o charakterze przypadkowym, działającym doraźnie w krótkim okresie, np. spiętrzenie lub zahamowanie dostaw, krótkookresowe trudności transportowe itp.

- czynniki o charakterze względnie stałym, wśród których najistotniejsze znaczenie mają: branża i specjalizacja przedsiębiorstwa, skala prowadzonej działalności gospodarczej, stopień koncentracji tej działalności w czasie i przestrzeni, organizacja przedsiębiorstwa i organizacja pracy, usprzętowienie i metody pracy, stosowane zasady rozliczeń z kontrahentami itp.

Zarówno stan zapasów, jak i ich struktura mogą wynikać z obiektywnych okoliczności, niezależnych od działania danego przedsiębiorstwa, albo też mogą być pochodną jakości pracy i poziomu gospodarności przedsiębiorstwa. Według tych kryteriów można wyodrębnić czynniki obiektywne i subiektywne, jednakże kwalifikacja ta powinna być dokonywana w każdym wypadku na podstawie rozeznania istniejącego stanu faktycznego. Na przy- \ kład: .

- rozrzut w terenie budów, prowadzonych przez dane przedsiębiorstwo, może wynikać z obiektywnych okoliczności, jak również może być spowodowany brakiem należytego zainteresowania się przedsiębiorstwa problemem właściwej koncentracji terenowej budów, brakiem dostatecznej inicjatywy w rozgraniczeniu zakresów działania jednostek wykonujących roboty w określonym rejonie

- sezonowość produkcji budowlanej jest okolicznością obiektywną, jednakże różny może być stopień działania przedsiębiorstwa w kierunku łagodzenia tej okoliczności i odpowiedniego przystosowania frontu robót

- odległość od źródeł zaopatrzenia i warunki transportu są obiektywnymi czynnikami wpływającymi na wielkość zapasów materiałowych i szybkość ich krążenia w przedsiębiorstwie, jednakże przedsiębiorstwo może w różnym stopniu przejawiać swoją gospodarność w poszukiwaniu najbliższych źródeł zaopatrzenia oraz w wyborze i organizacji najbardziej ekonomicznych środków i warunków transportu.