ROZLICZENIA BEZGOTÓWKOWE

 
 

Jak już wyjaśniono, obrót bezgotówkowy jest podstawową formą rozliczeń pieniężnych jednostek gospodarki uspołecznionej, organizacji gospodarczych, instytucji i urzędów. Szeroki zakres obrotu bezgotówkowego stwarza dogodne warunki dla kierowania całością obiegu pieniężnego oraz ułatwia regulowanie tego obiegu. Obrót bezgotówkowy przyczynia się do oszczędności w produkcji znaków pieniężnych i zmniejszenia kosztów obiegu oraz zapewnia większe bezpieczeństwo obrotu.

Rozliczenia bezgotówkowe są przeprowadzone za pomocą różnych form rozliczeń, spośród których podstawowymi formami są: inkaso, polecenie przelewu, polecenie pobrania.

Większość rozwiązań dotyczących sposobu regulowania zobowiązań odbywa się w formie inkasa. Polega ona na tym, że bank - na podstawie zlecenia dostawcy, wyrażonego w złożonych przez niego dokumentach inkasowych, tj. żądaniach zapłaty, opartych na fakturach wystawionych przez dostawcę (wykonawcę robót) - przeprowadza rozliczenie po uzyskaniu akceptu odbiorcy (jeżeli nie jest przewidziana forma bezakceptowa). Żądanie zapłaty jest wezwaniem dłużnika do uregulowania zobowiązania wynikającego z umowy o dostawę, robotę czy usługę.

Istotnym elementem tej formy rozliczeń jest akcept płatnika, w którym wyraża on zgodę na pokrycie przez bank z jego rachunku kwoty wymienionej w dokumencie inkasowym.

Akcept powinien być wyrażony w sposób bezwarunkowy, może on jednak dotyczyć całości lub części kwoty objętej żądaniem zapłaty. Akcept może też mieć formę akceptu milczącego, gdy dłużnik upoważni bank do pokrywania z jego rachunku określonych zobowiązań w terminie płatności, jeżeli przed upływem tego terminu nie złoży odmowy akceptu .