FUNDUSZE WŁASNE I ICH PRZEZNACZENIE CZ. II

 
 

Tę część funduszów przedsiębiorstwa określa się też mianem funduszów własnych. Pozostałe pokrycie środków przedsiębiorstwa, stanowiące jego zobowiązania (głównie z tytułu zaciągniętych kredytów bankowych, nie- pokrytych zobowiązań za dostawy materiałów itp.) określa się mianem fundusze obce. W stosunku do zobowiązań istnieje obowiązek ich spłaty w ustalonych terminach (zob. tab. 14-3 na str. 329).

W przedsiębiorstwie nowo utworzonym fundusz statutowy stanowi równowartość otrzymanych nieodpłatnie środków ti'wałych oraz dotacji budżetowych na nabycie lub wytworzenie tych środków i 60% wartości zapasów materiałów.

Przez fundusz własny w obrocie należy rozumieć różnicę między funduszem statutowym a wartością netto środków trwałych, zmniejszoną o dotyczące tych środków zobowiązania z tytułu kredytu bankowego, zaciągniętego na określone zadanie inwestycyjne.

Powiększenie funduszów własnych przedsiębiorstwa pod wpływem zmieniających się potrzeb następuje w zasadzie z wygospodarowanych przez przedsiębiorstwo nadwyżek (zysku).

Zasady podziału zysku zależą od charakteru przedsiębiorstwa oraz stosowanego systemu ekonomiczno-finansowego. Szczególnie duże różnice w rozwiązaniach występują w stosunku do przedsiębiorstw działających na zasadach „starego” systemu ekonomiczno-finansowego, a organizacji wdrażających nowy system, czyli jednostek inicjujących.