Ważnym czynnikiem kształtującym wydajność pracy w budownictwie jest racjonalne zorganizowanie stanowiska roboczego. Sposób zorganizowania zależy od rodzaju robót, które będą na tym stanowisku wykonywane, jak również od rodzaju zastosowanych maszyn i urządzeń. Ogólnie można przyjąć, że organizacja stanowiska roboczego obejmuje następujące zasadnicze czynniki:

- 1) wydzielenie odpowiedniej przestrzeni, wystarczającej na swobodne poruszanie się i wykonywanie czynności roboczych,

- 2) racjonalne rozmieszczenie materiałów, narzędzi i urządzeń w ramach stanowiska roboczego,

- 3) zapewnienie dobrych warunków higieny i bezpieczeństwa pracy.

Nadmienić jednak należy, że podane wyżej zasady ogólne organizowania stanowiska roboczego będą wymagały pewnych korekt i uzupełnień zależnie od warunków wynikających ze specyfiki robót. Na przykład organizacja stanowiska roboczego brygady prowadzącej montaż budynku z elementów prefabrykowanych będzie zmienna, zależna od rodzaju montowanego elementu (inaczej ustawią się montażyści przy montażu elementu ściennego niż stropowego itp.).

Do organizacji stanowisk roboczych powrócimy przy omawianiu organizowania stanowiska dla konkretnego rodzaju robót. Projektując organizację .budowy jako przedsięwzięcia inwestycyjnego istnieje możliwość przyjęcia jednej z następujących metod organizacyjnych (rys. 16-1):

Metoda kolejnego wykonywania robót (patrz rys. 16-1A) - w razie organizowania całości przedsięwzięcia inwestycyjnego, polega na rozpoczynaniu budowy nowego zadania po zakończeniu robót związanych z wykonaniem uprzednio realizowanego. W organizacji pojedynczego zadania inwestycyjnego metoda ta polega na rozpoczynaniu określonego rodzaju robót, po zakończeniu na całym obiekcie robót poprzedzających. W odniesieniu do organizowania tą metodą pojedynczego zadania inwestycyjnego (obiektu) wadą jest brak ciągłości pracy brygad wykonujących poszczególne rodzaje robót (np. betoniarskie, montażowe itp.). Niedogodności tej metody można częściowo usunąć przez powierzanie robót brygadom kompleksowym. Jednak i w takim rozwiązaniu nie można zapewnić ciągłości pracy maszyn i sprzętu oraz rytmicznego zużycia materiałów. Zarówno w razie organizowania przedsięwzięcia inwestycyjnego, jak również zadania inwestycyjnego, omawiana metoda powoduje nadmierne, technologicznie nieuzasadnione przedłużenie cyklu produkcyjnego.