Plac budowy jest to wydzielony teren, przeznaczony do wykonywania czynności związanych bezpośrednio ze wznoszeniem obiektu budowlanego (lub grupy obiektów). W związku z rozwojem budownictwa uprzemysłowionego tradycyjne pojęcie placu budowy traci często swoje znaczenie, gdyż mamy wówczas do czynienia z placem przeznaczonym na montaż elementów, wykonanych poza miejscem ich wbudowania, przeważnie w wytwórniach stanowiących zaplecze produkcyjne przedsiębiorstwa (patrz rozdz. 8.3).

Problematyka zagospodarowania i uzbrojenia placu budowy obejmuje wymogi projektu organizacji i technologii budowy. Prawidłowe zagospodarowanie i uzbrojenie, spełniające wymagania bhp i bezpieczeństwa przeciwpożarowego wpływa w istotny sposób na prawidłowy przebieg produkcji. W projekcie zagospodarowania i uzbrojenia placu budowy należy uwzględnić następujące zagadnienia:

- rozmieszczenie dojazdów i tras transportu poziomego oraz rozmieszczenie urządzeń transportu pionowego,

- rozplanowanie przyobiektowych placów składowych na materiały, prefabrykaty i inne elementy konstrukcji,

- rozmieszczenie zmechanizowanych zespołów i urządzeń,

- usytuowanie magazynów i prowizorycznych budynków dla kierownictwa i robotników (budownictwo administracyjne i socjalno-bytowe),

- sporządzenie planu prowizorycznych sieci doprowadzających energię elektryczną, wodę, gaz itp.

Przy projektowaniu zagospodarowania i uzbrojenia placu budowy należy przestrzegać następujących wytycznych:

- dążyć do minimalizacji kosztów zagospodarowania placu budowy (np. przez wykorzystanie istniejących już na placu budowy budynków i urządzeń),

- rozplanować poszczególne elementy zagospodarowania placu budowy tak, aby zapewnić dogodny i jak najkrótszy transport, wewnętrzny,

- stworzyć załodze nie tylko racjonalne warunki pracy, zapewniające spełnienie postulatów bezpieczeństwa i higieny pracy, lecz również odpowiednie warunki socjalno-bytowe,

- zapewnić bezpieczeństwo przeciwpożarowe na placu budowy poprzez zainstalowanie odpowiednich urządzeń.