W każdym poszczególnym wypadku wielkość powierzchni składu należy sprawdzić przez rozmieszczenie na planie terenu składowania pryzm, sztapli itp., z uwzględnieniem odpowiedniego wyładunku i wydawania materiałów.

Skład powinien mieć dostateczny front zarówno do odbioru i wyładunku materiałów, jak i dla ich wydawania.

Powierzchnię potrzebną do składowania materiałów można łatwo obliczyć w sposób podany przykładowo w tab. 18-2. Rozpatrzmy treść poszczególnych rubryk tego przykładu. Rubryki ]-5 są dostatecznie zrozumiałe i nie wymagają omówień. Rubryka 6 - średnie zapotrzebowanie dzienne -wynika z podzielenia całkowitego zapotrzebowania materiału {rubryka 4) przez okres zużycia w dniach (rubryka 5). Zapas materiału w dniach (rubryka 7) należy przyjmować wg odnośnych zarządzeń Ministerstwa Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych zależnie od rodzaju materiału. Z uwagi na to, że gromadzenie na budowie materiałów spowoduje szkodliwe dla gospodarki zamrożenie środków, zapasy materiałów powinny być jak najmniejsze, lecz zabezpieczające całkowicie przed możliwością powstawania przestojów w prowadzeniu robót. Podstawą do ustalania zapasu materiałów jest również rodzaj zastosowanego transportu i odległości dowozu danego materiału. Ilość materiału na 1 m2 składu otrzymujemy z rubryki 9.

Powierzchnię składowania netto (rubryka 10) otrzymujemy jako iloraz zapasu materiału i ilości materiału na 1 m2 składu.

Powierzchnię brutto (rubryka 12) otrzymujemy jako iloczyn powierzchni netto i współczynnika nie wykorzystanej powierzchni netto przez współczynnik nie wykorzystanej powierzchni składu.