Jak już wspomniano, inwestycje stanowią główne źródło ogólnego tempa rozwoju gospodarczego , a także ustalenia właściwych proporcji między poszczególnymi działami i gałęziami gospodarki narodowej. Celem i treścią bowiem działalności inwestycyjnej jest przekształcenie nakładów gospodarczych w obiekty majątku trwałego, a więc stworzenie nowych lub powiększenie wartości istniejących środków pracy.

Na proces inwestycyjny składa się całokształt poczynań niezbędnych do przygotowania i zrealizowania zamierzenia inwestycyjnego oraz oddania gotowego obiektu (obiektów) do eksploatacji (użytku).

W działalności inwestycyjnej, tak zresztą jak i w każdym procesie gospodarczym, występuje obiektywna potrzeba jak najpełniejszego uwzględnienia ekonomicznych praw społeczno-gospodarczego rozwoju kraju. Ich znaczenie w procesie inwestowania wynika przede wszystkim z funkcji,jaką obiekty majątku trwałego spełniają w procesie rozwoju społeczno-gospodarczego, a ponadto z ich szczególnych cech, m.in. długotrwałości.

W procesie inwestycyjnym występują specyficzne czynniki, które charakteryzują ten proces, i które trzeba uwzględniać, chcąc osiągnąć w pełni zamierzony cel. W szczególności uzyskanie większego dochodu narodowego i pożądanej struktury jego przyrostu zależy od:

Właśnie intensywny proces inwestowania przyczynił się do tego', że w kraju powstało wiele nowych regionów przemysłowych, że zostały dokonane ogromne przemiany demograficzne, socjalne i kulturalne. Nastąpił dynamiczny rozwój bazy technicznej przemysłu i budownictwa, który służy zarówno powiększaniu i umacnianiu siły ekonomicznej kraju, jak i podnoszeniu poziomu życia ludzi pracy.