- Z punktu widzenia struktury technicznej nakłady inwestycyjne dzieli się na:

- nakłady na roboty budowlane oraz na roboty związane z montażem maszyn i urządzeń,

- nakłady na maszyny, urządzenia, narzędzia i inwentarz,

- pozostałe nakłady.

Z punktu widzenia przeznaczenia rozróżnia się inwestycje produkcyjne i nieprodukcyjne. Pierwsze zmierzają w zasadzie do stworzenia lub powiększenia wartości obiektów służących do produkcji dóbr lub usług materialnych. Inwestycje nieprodukcyjne zmierzają natomiast do stworzenia tzw. obiektów długotrwałego spożycia (budynki mieszkalne, urządzenia komunalne itp.) lub rozszerzenia usług (urządzenia socjalno-kultural- ne, obiekty służące celom oświaty, ochrony zdrowia itp.).

W procesie kierowania rozwojem gospodarki narodowej niezbędne jest m.in. stosowanie w planach gospodarczych i statystyce odpowiednich podziałów inwestycji (rodzajów). W praktyce w podziałach tych występowały częste zmiany.

Przyjęty w planie na lata 1976-1980 podział dzieli inwestycje państwowych organizacji gospodarczych na cztery grupy, obejmujące:

- inwestycje odtworzeniowo-modernizacyjne (symbol „M”),

- inwestycje rozwojowe w istniejących zakładach, polegające na rozbudowie i generalnej modernizacji (symbol „R”),

- inwestycje rozwojowe, polegające na budowie nowych zakładów (symbol „N”),

- pozostałe inwestycje (symbol „P”).

Inwestycje odtworzeniow o-m odernizacyjne obejmują:

- zakupy gotowych dóbr inwestycyjnych nie stanowiących wyposażenia budynków i budowli (np. zakupy taboru kolejowego, samochodowego, lotniczego, zmechanizowanego sprzętu budowlanego, statków itp.), a przeznaczonych na zastąpienie urządzeń podlegających kasacji,

- zakupy maszyn i urządzeń dla odtworzenia i wymiany zużytego wyposażenia techniczno-produkcyjnego lub jego uzupełnienia wraz z robotami budowlano-montażowymi niezbędnymi dla jego zainstalowania na istniejących powierzchniach produkT cyjnych,

- inwestycje służące poprawie warunków pracy, bezpieczeństwa i higieny pracy oraz ochronie środowiska.