Gospodarowanie siłą roboczą, czyli grupowanie ludzi i ustalanie odpowiednich reguł postępowania, a więc planowanie zatrudnienia (zapotrzebowanie według kwalifikacji, zawodów itp.), przyjmowanie i zwalnianie pracowników, szkolenie, analiza zatrudnienia oraz szereg innych z tym związanych czynności wchodzi w skład funkcji i zadań spełnianych przez organ kierowania. Natomiast bezpośrednio tymi sprawami zajmuje się specjalna komórka przewidziana w strukturze organizacyjnej danej jednostki (układu). Nazywa się ją różnie, zależnie od szczebla kierowania: sekcją, działem czy wydziałem.

W praktyce czynności te mają charakter ciągły pracownicy korzystają bowiem ze swobody wyboru rodzaju i miejsca pracv i pod wpływem różnych przesłanek rzadziej lub częściej zmieniają nie tylko miejsce zatrudnienia, ale także rodzaj pracy. Również zakład pracy może zwolnić pracownika, jeżeli nie odpowiada on wymaganiom.

Jest wiele dalszych przyczyn ruchu pracowników, prowadzących do zmian w stanie i strukturze zatrudnienia. Wymieńmy dwie główne:

- w miarę upływu czasu pracownik podnosi swe kwalifikacje , co prowadzi do awansu, a więc powoduje objęcie przez pracownika nowego stanowiska i ustalenie nowego wynagrodzenia,

- postęp techniczny i organizacyjny sprawia, iż zmienia się struktura rodzajowa środków produkcji, zwłaszcza maszyn i urządzeń technicznych, co z kolei pociąga za sobą konieczność zmiany struktury rodzajowej zatrudnienia, zwłaszcza o wyższych kwalifikacjach.