Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 46 godzin na tydzień. Czas pracy pracowników zatrudnionych przy pracach szczególnie uciążliwych lub w warunkach szkodliwych dla zdrowia podlega skróceniu poniżej wymiaru, o którym mowa wyżej. Skrócenie może polegać na zmniejszeniu dziennego lub tygodniowego wymiaru czasu pracy albo na ustanowieniu przerw w pracy wliczanych do czasu pracy.

Rozkład czasu pracy w zakładzie, a w szczególności początek i koniec pracy, przerwy w pracy oraz tryb przesuwania zmian ustała regulamin pracy, a w zakładzie pracy, w którym nie ma regulaminu - kierownik zakładu w porozumieniu z radą zakładową.

Czas pracy w ruchu ciągłym może być przedłużony do 48 godzin przeciętnie na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, trwającym nie dłużej niż 4 tygodnie. W granicach tej umowy czas pracy może być przedłużony jednego dnia w niektórych

Pracą w ruchu ciągłym jest praca, która ze względu na technologię produkcji nie może być wstrzymana. tygodniach do 12 godzin. Praca ponad 8 godzin na dobę i przeciętnie ponad 46 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym jest pracą w godzinach nadliczbowych. Praca taka jest dopuszczalna tylko w szczególnych wypadkach i nie może przekroczyć dla poszczególnego pracownika 120 godzin w roku kalendarzowym.

Za pracę w godzinach nadliczbowych przysługuje dodatek do wynagrodzenia, a za pracę w godzinach nadliczbowych przypadających w nocy lub w niedziele i święta, może być pracownikowi udzielony dzień wolny od pracy w innym dniu tygodnia lub dodatek do wynagrodzenia, o którym była wyżej mowa. Pracownicy zajmujący kierownicze i inne samodzielne stanowiska pracy mogą być zatrudniani w razie konieczności poza normalnymi godzinami pracy bez prawa do oddzielnego wynagrodzenia.