Globalny fundusz płac wszystkich zatrudnionych stanowi podstawową pozycję bilansu dochodów i wydatków ludności, który służy m.in. do zharmonizowania wydatków ludności, zależnych oczywiście od dochodów, z masą i strukturą towarów i usług przeznaczonych w danym okresie do indywidualnej konsumpcji. Ma to istotne znaczenie, ponieważ warunkuje zachowanie równowagi wspomnianego bilansu, stabilizację siły nabywczej pieniądza oraz poziom kosztów utrzymania. Dlatego też dyscyplinę płac oraz fundusz płac w przedsiębiorstwach reguluje szereg szczegółowych przepisów, a jego wysokość podlega ścisłemu planowaniu i kontroli.

Nieodzowna jest jednak pewna elastyczność w przypadku zwiększenia rozmiarów produkcji. Dotyczy to zwłaszcza gałęzi, w których występuje bezpośrednie powiązanie rozmiarów produkcji z rozmiarami wykonanej pracy. Toteż w tych wypadkach mamy do czynienia z uzasadnioną koniecznością zwiększenia planowanego funduszu płac, a więc i wypłat z tytułu funduszu płac chodzi oczywiście w zasadzie o fundusz płac robotników bezpośrednio produkcyjnych. W tych wypadkach przedsiębiorstwo rozlicza się nie z planowanego funduszu płac, lecz z tzw. skorygowanego funduszu płac.

W takim wypadku przedsiębiorstwo jest uprawnione do wydatkowania funduszu płac do wysokości kwot ustalonych na dany okres w planie powiększonym stosownie do stopnia wykonania planowanych zadań gospodarczych , przy zastosowaniu współczynnika korygującego, który waha się w granicach od 0 do 1.

Roczny plan zadań gospodarczych, podobnie jak i plan funduszu płac, stanowi część składową planu gospodarczego (techniczno-ekonomicznego) przedsiębiorstwa.