Zadania ministerstw - wraz z postępującym procesem decentralizacji zarządzania - w ostatnich latach znacznie się zmieniły. Zmierza się bowiem do tego, aby uwalniać je w coraz większym stopniu od wykonywania funkcji bieżących (operatywnych), gdyż tylko w ten sposób będą mogły skupiać swoją uwagę na zagadnieniach ogólnych i długofalowych, m.in. w dziedzinie doskonalenia systemu i organizacji zarządzania poszczególnymi działami i gałęziami gospodarki narodowej, koordynacji międzyresortowej itp. Przykładowo można powiedzieć, że minister przemysłu ciężkiego ustala kierunki rozwoju oraz koordynuje produkcję i bilansuje potrzeby gospodarki narodowej w zakresie: koksownictwa, hutnictwa żelaza i stali, odlewnictwa, kuziennictwa,' hutnictwa metali nieżelaznych, materiałów ogniotrwałych i wyrobów metalowych.

Obok zasadniczego obszaru działalności gospodarczej, jakim jest gospodarka zarządzana centralnie, istnieje pewien zakres działalności gospodarczej zarządzanej przez rady narodowe, nazywanej także gospodarką terenową chodzi głównie o przedsiębiorstwa gospodarki komunalnej.

Potrzeba pozostawienia pewnego zakresu działalności gospodarczej w gestii organów władzy terenowej (rad narodowych) wynika z tego, że centralnym organom administracji państwowej jest znacznie trudniej poznać i ocenić lokalne potrzeby poszczególnych regionów, a tym bardziej zajmować się szczegółowo spra-

Należy rozróżniać dwa pojęcia: ministerstwo i resort. Pojęcie ministerstwa obejmuje tylko sam zarząd resortu, samą jego centralę. Natomiast resort jest pojęciem szerszym, a obejmuje zarówno ministerstwo, jak i wszystkie podległe mu jednostki organizacyjne, np. instytuty, zjednoczenia, przedsiębiorstwa. Ktoś, kto pracuje w przedsiębiorstwie budo- dowlanym podległym Ministerstwu Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, jest zatrudniony w resorcie budownictwa, a nie w ministerstwie.