Remont kapitalny, zwłaszcza gdy przeprowadza się go w szerszym zakresie (zespoły maszyn), powinien być z reguły powiązany z modernizacją, tak aby w rezultacie mógł nastąpić wzrost wydajności i efektywności w jak najszerszym zasięgu procesu produkcyjnego. Niewykorzystanie możliwości modernizacyjnych w tym zakresie eliminuje jedną z istotnych dróg wdrażania „małego” postępu technicznego. Modernizacja nie może jednak polegać na całkowitej przebudowie obiektów, a łączny koszt (remontu i modernizacji) nie powinien przekraczać 100% wartości inwentarzowej lub odtworzeniowej danego obiektu (np. nabycia nowej maszyny).

Z technicznego jak i ekonomicznego punktu widzenia każdy remont przywraca w mniejszym bądź większym stopniu pierwotną użyteczność danego obiektu. Z drugiej strony dewastacja obiektu może nastąpić tak w wypadku niedokonania w porę remontu bieżącego jak i kapitalnego. Każda, nawet najdrobniejsza część maszyny czy urządzenia spełnia określone funkcje, składa się na funkcjonalną całość danego obiektu, a więc jest niezbędnie potrzebna do tego, aby dany obiekt mógł funkcjonować. Z drugiej strony poszczególne części maszyn i urządzeń podlegają w tym samym czasie zużyciu w różnym stopniu. Te części zwłaszcza, które są stale w ruchu albo też podlegają większemu obciążeniu - zużywają się szybciej. Stąd też nieraz już po krótkim okresie użytkowania danego obiektu muszą one być poddane remontowi, a niektóre części muszą być nawet wymienione. Należy więc stwierdzić, że między różnymi rodzajami remontów zachodzą tylko różnice ilościowe, a nie jakościowe.