Wobec okresowości niektórych robót budowlanych, szczególnie z zakresu budownictwa inżynieryjnego, trzeba mieć na uwadze, że normy zapasów materiałów są funkcją wielkości i czasu gromadzenia oraz wielkości i czasu ich zużycia na budowach. Toteż w wypadku okresowego zużywania materiałów może być przydatne stosowanie następującego wzoru na obliczenie indywidualnej normy zapasu:

Podstawą ustalenia normy jest zazwyczaj wielkość rocznego zużycia. W praktyce jednak, dla uproszczenia obliczeń, można przyjmować przeciętne dzienne zużycie, które uzyskuje się dzieląc łączne zużycie w danym okresie przez liczbę dni tego okresu.

JV = z/jL.Tl-Tl + T3 \ T 2 gdzie: N - norma zapasu w wyrazie ilościowym lub wartościowym, z - wielkość (wartość) zużycia w przyszłym okresie, dzielona przez 360, ilość dni od 1 stycznia roku planowego do końca okresu zużycia,

T2 - okres zużycia w dniach, T3 - ilość dni na przeprowadzenie odbioru ilościowo-ja- kościowego i przygotowanie materiału do zużycia. Indywidualny charakter produkcji budowlanej, a zwłaszcza jej lokalizacja (prawie z reguły rozrzut budów w terenie, odległym od źródeł zaopatrzenia i magazynów centralnych), wymaga możliwie dokładnego określania nie tylko zapasów materiałów, lecz także precyzyjnego określenia wielkości poszczególnych dostaw i ich częstotliwości (terminów realizacji zamówień) itp.