Każdy z wymienionych wyżej organów dysponuje fachowym aparatem, przygotowującym decyzje gospodarcze ujmowane w planach. Na szczeblu Rady Ministrów aparat taki - jak już wspomniano - stanowi Komisja Planowania przy Radzie Ministrów. W ministerstwach istnieją departamenty (komórki równorzędne) planowania. Plany terenowe opracowują wojewódzkie, miejskie i dzielnicowe komisje planowania, które są jednostkami organizacyjnymi (na równi z wydziałami) urzędów wojewódzkich, miejskich itd.

Ostatnio w roli jednostek planujących w ramach planu wojewódzkiego występują również gminne rady narodowe. Plany te obejmują głównie zagadnienia rolnictwa oraz działalność drobnych przedsiębiorstw i zakładów podporządkowanych gminnym radom narodowym.

Aparat planowania nie ma prawa podejmowania decyzji gospodarczych są to jednostki przygotowujące projekty tych decyzji. Komisja Planowania przy Radzie Ministrów nie decyduje o takich czy innych ustaleniach planu, ale wysuwa tylko projekty i propozycje, które stanowią przedmiot decyzji Rady Ministrów. Analogiczna jest rola terenowych komisji planowania gospodarczego. W ministerstwach decyzje podejmowane są przez ministra.

Przedsiębiorstwa terenowe zgrupowane są najczęściej w w o- jewódzkich zjednoczeniach, powołanych przez wojewódzkie rady narodowe. Są to bądź zjednoczenia jednobranżo- we, skupiające przedsiębiorstwa tej samej branży, bądź zjednoczenia wielobranżowe. Do ich zadań należy przede wszystkim udzielanie przedsiębiorstwom terenowym pomocy w rozwiązywaniu wyłaniających się w ich działalności problemów, zwłaszcza w zakresie opracowywania nowych technologii, projektów inwestycji itp. Ponadto zjednoczenia te sprawują nadzór nad działalnością przedsiębiorstw terenowych.

Organizacja gospodarki narodowej nie pokrywa się z podaną w poprzednim punkcie klasyfikacją gospodarki narodowej na działy, gałęzie i branże. Dla przykładu jednostki gospodarcze zajmujące się produkcją budowlaną i zaliczone do działu „budownictwo” znajdują się w kilku resortach. To samo dotyczy jednostek zaliczonych do działu „przemysł”, które znajdują się nie tylko w kilku resortach przemysłowych, np. w resorcie przemysłu ciężkiego, maszynowego, chemicznego, lekkiego, spożywczego, lecz także w resortach nieprzemysłowych, np. w resorcie zdrowia i opieki społecznej, kultury i sztuki. Oczywiście, działalność gospodarcza w tych ostatnich resortach jest prowadzona na marginesie ich podstawowej działalności w sferze produkcji niematerialnej.