Gospodarka magazynowa stanowi całokształt środków organizacyjnych i technicznych związanych z zabezpieczeniem znajdujących się w przedsiębiorstwie zapasów oraz prawidłowym ich rozchodowywaniu na cele zużycia. Zasadniczym ogniwem tej gospodarki jest magazyn.

Przez magazyn rozumie się pomieszczenie zamknięte, przez zadaszenie (wiata) czy składowisko - pomieszczenie otwarte, a przez urządzenie specjalne, np. silos czy zbiornik - urządzenie przystosowane do przechowywania materiałową odpowiednio wyposażone i zabezpieczone.

Specyficzne cechy produkcji budowlanej sprawiają, jak to zostało już wyjaśnione, że nie jest. ona - w odróżnieniu od produkcji przemysłowej - skoncentrowana, i po wykonaniu każdego zadania zmienia lokalizację przenosi się razem z urządzeniami i sprzętem na inny plac budowy. Taka sytuacja ma zasadniczy wpływ zarówno na ukształtowanie sieci magazynów (najogólniej rzecz biorąc mamy tu do czynienia z gospodarką wielomagazyno- wą), jak i na gospodarkę magazynową. Rozróżnia się następujące rodzaje magazynów:

- bazy materiałowe, czyli magazyny centralne oraz rejonowe,

- magazyny na budowach (przyobiektowe),

- przechowalnie (pakamery) materiałów, tworzone na małych budowach,

- magazyny produkcji pomocniczej i usług.

Największe znaczenie mają magazyny tworzone na budowach.

Z punktu widzenia odpowiedzialności za zapasy materiałów rozróżnia się następujące fazy:

- przyjęcie materiałów na miejscu dostawy,

- przyjęcie materiałów do magazynu, ich przechowywanie i wydawanie do zużycia lub na inne cele,

- zużycie materiałów w toku procesu produkcyjnego.

GOSPODARKA MAGAZYNOWA CZ. II

Drugi odbiór towarów - jak o tym była mowa w poprzednim punkcie - powinien być dokonany komisyjnie. Ma on na celu stwierdzenie, czy pierwszy odbiór materiałów był prawidłowy oraz czy w czasie transportu do magazynu nie nastąpiły ubytki lub zniszczenia zawartości przesyłki (ładunku). W trakcie drugiego odbioru przeprowadza się również dokładną kontrolę jakości towarów, połączoną z badaniami i próbami laboratoryjnymi, jeżeli jest to niezbędne.

Przyjęcie materiału następuje na podstawie dowodu Pz - przyjęcie materiałów. Jego wystawienie stanowi udokumentowanie faktu przyjęcia materiałów. Po zewidencjonowaniu przyjętej ilości w magazynie, dowód przekazuje się do księgowości materiałowej, gdzie po przeprowadzeniu kontroli formalnej, wyceny dokumentu i dokonaniu odpowiedniego zapisu w ewidencji ilościowej (wprowadzenie) przekazuje się dowód do odpowiedniej komórki (likwidatury) w celu dokonania porównania i rozliczenia dowodu Pz z fakturą dostawcy.

Od chwili zakończenia drugiego odbioru odpowiedzialność za prawidłowe przechowywanie materiałów oraz ewentualne ich niedobory, zniszczenia itp. ponosi magazynier. Jego odpowiedzialność ustaje z chwilą prawidłowo udokumentowanego wydania materiału z magazynu.

Pobranie materiałów z magazynu następuje na podstawie dowodu Rw - rozchód wewnętrzny. Dowód Rw, stanowiący dyspozycję do realizacji przez magazyn, wystawia uprawniony dysponent komórki pobierającej materiały. Na podstawie potwierdzenia odbioru materiałów następuje odpowiedni zapis do ewidencji ilościowej (wyprowadzenie). Następnie dokument ten przekazuje się do księgowości materiałowej w celu dokonania kontroli formalnej, wyceny dowodu oraz ewidencji (ilościowo- -wartościowej). Stamtąd dokument przekazuje się do komórki kosztów, sekcji analizy i rozliczania zużycia materiałowego.