Stosowanie elementów prefabrykowanych wpływa wydatnie na skrócenie cyklu budowy. Czas trwania budowy z elementów prefabrykowanych jest kilkakrotnie krótszy niż czas trwania budowy realizowanej metodami tradycyjnymi.

W ostatnich latach zagadnienie prefabrykacji wystąpiło u nas również w dziedzinie robót instalacyjnych. Początkowo ograniczano się do prefabrykacji węzłów sanitarnych (węzłem sanitarnym nazywamy kompletną instalację rurową wykonaną w po-

Prefabrykowane mogą być również elementy z drewna czy ze stali. Jednak najczęściej obecnie stosowanym tworzywem dla prefabrykacji jest żelbet oraz beton sprężony, tj. strunobeton i kablobeton. staci prefabrykatu, przeznaczoną dla jednego mieszkania). Mają one stalową konstrukcję nośną, w której zamocowane są piony, podejścia czerpalne i odpływowe instalacji kanalizacyjnej, wodociągowej, instalacji gazowej oraz centralnego ogrzewania. Wysokość węzła jest równa wysokości kondygnacji. Na budowie odbywa się tylko montaż „węzłów” i łączenie instalacji rurowej węzłów sąsiednich kondygnacji.

Dalszy rozwój w dziedzinie prefabrykacji robót instalacyjnych stanowią kabiny sanitarne. Jest to kompletnie wyposażony element przestrzenny wyprodukowany w ramach produkcji zaplecza technicznego przedsiębiorstwa i montowany równolegle ze wznoszeniem konstrukcji budynku. Kabina sanitarna wykonana jest z połączonych ze sobą prefabrykowanych elementów ściennych i sufitowo-podłogowych. Wewnątrz kabina ma kompletną instalację, osprzęt, wyposażenie sanitarne (wannę, miskę klozetową, umywalkę itp.), jak również instalację elektryczną oraz wykonane wewnątrz roboty wykończeniowe (tynki, płytki szkliwio- we, nawierzchnię podłogową itp.).

Ogólnie można stwierdzić, że prefabrykacja jest jednym z podstawowych czynników' postępu technicznego w budowmict- wie.