ZJEDNOCZENIE I JEGO ROLA CZ. II

 
 

Podstawowym zadaniem zjednoczenia jest prowadzenie polityki technicznej i ekonomicznej w skali branży. Wyraża się to przede wszystkim w stwarzaniu zgrupowanym w zjednoczeniu przedsiębiorstwom warunków zapewniających postęp techniczno- organizacyjny . W związku z tym zjednoczenia za pomocą swego zaplecza naukowo-badawczego prowadzą badania i studia prognostyczne w zakresie:

- możliwości i dróg wdrażania osiągnięć najnowszej techniki i organizacji produkcji,

- potrzeb rynkowych, wymiany z zagranicą itp. pod kątem coraz pełniejszego zaspokajania potrzeb społeczeństwa w zakresie wyrobów produkowanych przez zgrupowane w nich przedsiębiorstwa.

Na podstawie wyników badań zjednoczenia opracowują długofalowe programy rozwoju, harmonizując je z perspektywicznym planem całej gospodarki i odpowiednimi planami regional Przez to pojęcie rozumie się zmiany w technice i organizacji produkcji, których podstawą jest wzrost wiedzy i praktycznych umiejętności technicznych oraz nowe materialne środki techniczne. Efektem zaś tego procesu są nowe techniczne metody produkcji oraz nowe bądź lepsze jakościowo produkty. nymi (wojewódzkimi). Pomocniczym narzędziem w tej mierze są branżowe programy techniczno-organizacyjnej rekonstrukcji .

Zjednoczenia mają obowiązek czuwania nad optymalnym wykorzystaniem zdolności produkcyjnych wchodzących w ich skład przedsiębiorstw zgodnie z potrzebami odbiorców oraz przeprowadzanie systematycznych analiz technicznych i ekonomicznych efektów wydatkowania środków na wzrost zdolności produkcyjnych i cele bieżącej produkcji. Zobowiązane są także do kontrolowania przebiegu realizacji programów rekonstrukcji techniczno-organizacyjnej swej branży i uzyskiwanych parametrów techniczno-ekonomicznych założonych w planach gospodarczych.

Trudno sobie już dziś wyobrazić możliwość zrealizowania stojących przed gospodarką narodową poważnych zadań w zakresie wzrostu gospodarczego, pełniejszego, a przede wszystkim jakościowo lepszego zaspokojenia potrzeb społecznych w drodze decyzji podejmowanych przez poszczególne zakłady czy małe, a nawet średnie przedsiębiorstwa. Małe jednostki nie mają bowiem możliwości należytego rozwinięcia odpowiednich badań, które są warunkiem szybkiego wdrażania do produkcji najnowszych osiągnięć postępu techniczno-ekonomicznego. Działalność tę mogą prowadzić tylko jednostki silne, jak np. zjednoczenia czy kombinaty, a nade wszystko ostatnio tworzone duże organizacje gospodarcze, nazywane jednostkami inicjującymi.