Suma kosztów w układzie kalkulacyjnym jest z reguły niższa od sumy kosztów w układzie rodzajowym i w układzie funkcjonalnym. Układ kalkulacyjny nie ujmuje bowiem nakładów poniesionych na zwiększenie zapasów półfabrykatów, produkcji w toku, kosztów działalności pozaoperacyjnej itd. Z ogólnej sumy kosztów przedsiębiorstwa wydziela się tę ich część, która dotyczy wytworzenia produkcji towarowej. Poziom i strukturę kosztów trzeba bowiem rozpatrywać przede wszystkim w powiązaniu z rozmiarami produkcji towarowej (sprzedanej). Układ kalkulacyjny ma podstawowe znaczenie, jeśli chodzi o posługiwanie się rachunkiem kosztów w procesie zarządzania, ponieważ:

- pozwala na ustalenie jednostkowego kosztu własnego poszczególnych jednostek kalkulacyjnych (produktów), w zakresie produkcji budowlanej - obiektów bądź wyodrębnionych robót, jeżeli stanowią przedmiot jednostki kalkulacyjnej,

- umożliwia porównanie kosztów własnych produkcji z war tością zrealizowanej (sprzedanej) produkcji, czyli ceną sprzedażną, ustaloną na podstawie kosztorysu,

- odzwierciedla poziom kosztów własnych produkcji i jego wpływ na wynik finansowy przedsiębiorstwa .

Zaletą układu kalkulacyjnego kosztów jest wreszcie i to, że pozwala on porównywać koszty własne produkcji danej jednostki gospodarczej z kosztami jednostek (przedsiębiorstw) wytwarzających takie same produkty, czy wykonujących taką samą produkcję budowlaną.

W pewnym uproszczeniu możemy powiedzieć, że wynik finansowy stanowi różnicę między wartością sprzedaży (uzyskaną ceną) a kosztami własnymi tej sprzedaży.