Indywidualny, niepowtarzalny i złożony charakter produkcji budowlanej powoduje, że ustalanie wynagrodzeń (ceny) za wykonane przez przedsiębiorstwo budowlano-montażowe roboty {wytworzone obiekty) następuje w sposób nietypowy, zbliżony' do stosowanego przy jednostkowej i małoseryjnej produkcji przemysłowej. Sposób ten polega na indywidualnym kalkulowaniu ceny, przy czym we wszystkich możliwych wypadkach stosuje się zasadę jej jednolitości. Wyraża się ona w istnieniu ustalonych norm ilościowych nakładów bezpośrednich i cen na jednostki techniczne obmiaru elementów konstrukcyjnych lub rodzajów robót stanowiących zamknięty cykl produkcyjny.

Dokumentem uzasadniającym wysokość (kalkulację) ceny jest kosztorys (może być też inny dokument o tym charakterze, np. zestawienie kosztów robót w wypadku wykonywania remontów budynków mieszkalnych). Jego sporządzanie polega na:

- ustaleniu rodzajów elementów (robót) wchodzących w skład obiektu,

- obliczeniu wielkości tych elementów we właściwych dla nich jednostkach obmiaru,

- wycenie jednostkowej nakładów potrzebnych do wykonania elementów,

- wycenie całych elementów będących częściami składowymi obiektu, a następnie obliczeniu ceny całego obiektu.

Wycena nakładów następuje na podstawie obowiązujących norm i cen jednostkowych lub na podstawie kalkulacji indywidualnej w odniesieniu do robót nie objętych cennikami. Normy, o których mowa, odnoszą się do robót wykonywanych w przeciętnych warunkach lokalizacyjnych, atmosferycznych oraz na obiektach o przeciętnej - dla danego typu obiektów - wielkości. Jeżeli rzeczywiste warunki, w jakich wykonywane są roboty, odbiegają od przeciętnych, wówczas stosuje się określone przepisami procentowe dodatki. Cena kosztorysowa robót budowlanych i montażowych obejmuje następujące składniki:

- robociznę bezpośrednią,

- nakłady materiałowe,

- pracę maszyn i sprzętu budowlanego oraz środków transportu technicznego,

- narzuty podstawowe,

- narzuty uzupełniające, jeżeli w danym wypadku występują.

OGÓLNE ZASADY USTALANIA WYNAGRODZEŃ ZA ROBOTY BUDOWLANO-MONTAŻOWE CZ. II

Wymienione składniki wraz z narzutami podstawowymi stanowią łącznie podstawową cenę kosztorysową. Podstawowa cena kosztorysowa, powiększona o przysługujące lub uzgodnione narzuty uzupełniające, stanowi całkowitą cenę kosztorysową.

W razie niewystępowania narzutów- uzupełniających cena podstawowa równa się cenie całkowitej. Całkowita cena kosztorysowa może być przy uzgadnianiu wynagrodzenia powiększona o dodatki procentowe z tytułu:

- funkcji generalnego wykonawcy,

- funkcji generalnego realizatora inwestycji,

- funkcji nadzoru inwestorskiego.

Wartości procentowe tych dodatków stosuje się do całkowitej ceny kosztorysowej. Kalkulację podstawowej ceny kosztorysowej przeprowadza się dwiema metodami:

- jako kalkulację szczegółową, w podziale na składniki ceny podstawowej: robociznę bezpośrednią, nakłady materiałowe, pracę maszyn i sprzętu budowlanego oraz środków transportu technicznego, narzuty uzupełniające,

- jako kalkulację wskaźnikową na podstawie katalogów cen elementów lub katalogów cen obiektów .

Szerzej problematyka omówiona została w przedmiocie „kosztorysowanie”. Program nauczania technikum budowlanego „Dokumentacja budowlana". konanych robót za cały przedmiot umowy oraz za każdą określoną w umowie jego część stanowiącą przedmiot odrębnego odbioru.

Wynagrodzenie ryczałtowe generalnego wykonawcy ustala się dodając do kwoty wynikającej z uzgodnionych kosztorysów, powiększonej o dodatki przysługujące według przepisów o kosztorysowaniu robót budowlanych i montażowych, dodatek z tytułu ryzyka stosowania ryczałtu, Generalnemu wykonawcy przysługuje dodatek z tytułu pełnienia funkcji koordynatora robót i ponoszonej odpowiedzialności za całość robót objętych umową.