Obecnie obowiązujące zasady rozliczeń za roboty budowlano-montażowe przewidują trzy zasadnicze formy rozliczeń wykonawców ze zleceniodawcami, a mianowicie:

- rozliczenia jednorazowe, obejmujące wykonanie umowy lub jej części stanowiącej przedmiot odbioru,

- rozliczenia kilkufazowe za pomocą faktur częściowych,

- rozliczenia za pomocą faktur miesięcznych, wystawionych na podstawie protokołów częściowego odbioru robót.

Ostatnia z wymienionych form jest już formą stosowaną w niedużym zakresie. Była ona prawie powszechnie stosowana do 1960 roku. Cechuje ją szereg istotnych wad. Z tych względów w ciągu ostatnich lat następowało stopniowe ograniczanie zakresu rozliczeń nie tylko częściowych, ale także miesięcznych, które obecnie stosuje się jedynie w nielicznych rodzajach budownictwa, a zwłaszcza w zakresie robót:

- elektryfikacyjnych w rolnictwie,

- górniczo-dołowych,

- zabytkowo-konserwatorskich, jeśli wartość robót przekracza 50 tys. zł lub cykl trwa ponad 3 miesiące, '

- remontowo-budowlanych w zakresie budownictwa ogólnego, jeśli wartość robót przewyższa 70 tys. zł, oraz niektórych rodzajów budownictwa specjalnego, np. remontów7 w budownictwie komunikacyjnym.

Zamiast dość szeroko stosowanej do 1967 r. formy rozliczeń za zakończone elementy obiektu wprowadzono rozliczenia kilkufazowe. Stosuje się je bądź jako rozliczenia trzyfazo- we: stanu zerowego (podziemna część budynku przykryta stropem), stanu surowego (cały budynek pokryty dachem) oraz stanu wykończeniowego, bądź jako rozliczenia dwufazowe.