Przez plan techniczno-ekonomiczny rozumie się szczegółowy roczny plan gospodarczy, opracowywany przez przedsiębiorstwo na podstawie otrzymanych zadań wynikających z rocznego narodowego planu gospodarczego. Plan techniczno-ekonomiczny przedsiębiorstwa - stanowiąc odzwierciedlenie podstawowych założeń narodowego planu społeczno-gospodarczego (NPSG) - nie jest jednak wycinkiem planu centralnego. Nie ma bowiem arytmetycznej zgodności planów organizacji gospodarczych z narodowym planem gospodarczym. Obowiązuje zgodność kierunkowa, planowanie służy zaś przedsiębiorstwom dla szczegółowego określenia ich działalności i harmonizowania rozwoju z planowym rozwojem gospodarki i regionów kraju.

Postępujący proces zwiększania samodzielności przedsiębiorstw przy opracowywaniu planów techniczno-ekonomicznych znajduje wyraz w przekazywanych im przez jednostki nadrzędne zadaniach planowych. Ustalają one jedynie główne kierunki oraz podstawowe środki działalności przedsiębiorstw, z ograniczeniem liczby zadań dyrektywnych. Na tej podstawie przedsiębiorstwa określają szczegółowe kierunki swej działalności oraz ustalają metody postępowania zmierzającego do osiągnięcia ustalonych przez jednostkę nadrzędną zadań planowych. Urzeczywistnia się to w procesie planowania, w którym powstaje plan przedsiębiorstwa, stanowiący główny instrument zarządzania przedsiębiorstwem. Określa się w nim z jednej strony cel i wynikające z niego zadania działania gospodarczego, z drugiej zaś - środki służące do wykonania tych zadań. Należy również ustalić taki sposób uruchomienia i wykorzystania środków, ażeby można było zadania wykonać jak najlepiej przy założeniu maksymalnego efektu produkcji i minimalnego nakładu środków do jego realizacji. Do takiego postępowania pobudza przedsiębiorstwa rozszerzający się zakres instrumentów ekonomicznego oddziaływania. Zawiera je układ pobudzania i zasilania stanowiąc - jak o tym była mowa w rozdziale drugim - część składową systemu planowania i zarządzania gospodarczego.

Omówione tu funkcje planu techniczno-ekonomicznego wyznaczają zarazem jego główną treść oraz uzasadnienie konieczności opracowywania ich przez przedsiębiorstwa.