PODSTAWOWE ZASADY PLANOWANIA GOSPODARCZEGO

 
 

Planowanie polega na świadomym przygotowaniu się do realizacji określonego działania. Toteż w procesie planowania trzeba pamiętać o następujących podstawowych zasadach:

- wyraźnie określić cel podejmowanego działania gospodarczego i wynikające z niego zadania,

- wiedzieć, jakie rodzaje środków mogą służyć do wykonania zadań ustalonych w planie,

- wybrać taki sposób uruchomienia i wykorzystania środków, aby można było wykonać zadanie w stopniu optymalnym oraz osiągnąć ustalony cel przy użyciu minimalnych środków (nakładów).

Zasadnicze wytyczne dla decyzji planistycznych w skali ogólnokrajowej ujmowane są w planach perspektywicznych (na okres 15-20 lat). Określa się w nich ogólne zarysy rozwoju gospodarki, jak tempo rozwoju gospodarczego, wzrost i ogólną strukturę konsumpcji, kierunki rozwoju handlu zagranicznego, wielkość oraz kierunki zatrudnienia, inwestowania itp. Plany perspektywiczne spełniają ważną rolę przy opracowywaniu wieloletnich planów społeczno-gospodarczego rozwoju kraju, które w procesie kierowania gospodarką narodową mają największe znaczenie.

Plany wieloletnie ustalane są na okres pięciu lat. W planach tych określa się wielkość i strukturę konsumpcji (strumień produktów i usług niezbędnych dla zaspokojenia potrzeb społecznych) i na tym tle zadania produkcyjne.

Z kolei na podstawie analizy istniejących zdolności produkcyjnych ustala się ich niedobór w stosunku do zadań. Stanowi to podstawę do określenia szczegółowych założeń co do pokrycia tego niedoboru. Jak już wspomniano, następuje to przede wszystkim przez' lepsze wykorzystanie, modernizację i odnowę istniejących zasobów środków pracy, głównie maszyn i różnego rodzaju urządzeń produkcyjnych, a dopiero w drugiej kolejności w drodze nowych inwestycji. W tym zakresie plan wieloletni zawiera szczegółowe założenia zarówno co do kierunków inwestowania, jak i wielkości oraz struktury nakładów inwestycyjnych.