Produkcja stanowi celową i świadomą działalność człowieka, polegającą na przekształceniu dostarczanych przez przyrodę bogactw na dobra zaspokajające potrzeby ludzkie. Na przykład z rudy żelaza otrzymujemy w drodze przerobu (procesu produkcyjnego) surówkę, stal, a następnie różne wyroby gotowe. Z wełny otrzymujemy przędzę, tkaniny i wreszcie gotowe ubrania.

Efektem końcowym każdego procesu produkcji jest produkt, na dający się bezpośrednio do zaspokojenia jakiejś potrzeby: konsumpcyjnej, np. chleb, ubranie, radioodbiornik, lub produkcyjnej, np. maszyna, środek transportu itp.

Ważność każdego produktu zależy od tego, w jakim stopniu zaspokaja potrzeby, a także od nakładów, jakie trzeba ponieść na jego wytworzenie, czyli od kosztów jego produkcji.

W działalności gospodarczej, a zwłaszcza w działalności produkcyjnej, występują trzy elementy: praca ludzka, środki pracy i przedmioty pracy (rys. 1-1). Podstawową rolę odgrywa człowiek, który wykorzystując swoje umiejętności oddziałuje na otaczającą go przyrodę. Posługuje się on w tym procesie odpowiednimi przedmiotami, nazywanymi środkami pracy. Im lepiej człowiek jest wyposażony w różnego rodzaju narzędzia pracy (ręczne lub zmechanizowane) oraz w różnego rodzaju urządzenia, które tworzą warunki produkcji, np. budynki fabryczne, drogi, środki transportowe itp., tym skuteczniej oddziałuje on na siły przyrody i na naturalne bogactwa, jak ziemia, kopaliny itp. Praca produkcyjna człowieka polega także na oddziaływaniu na produkty już częściowo przerobione, np. na zboże czy stal. Wszystkie przedmioty, na które skierowana jest działalność produkcyjna człowieka, nazywamy przedmiotami pracy.