Jak już poprzednio wyjaśniono, podstawą projektowania organizacji budowy i robót są poszczególne części dokumentacji technicznej inwestycji. Toteż od postępu prac nad nimi uzależnia się postęp pracy nad projektem organizacji budowy i robót. Projektowanie organizacji budowy i robót może się odbywać najwyżej równolegle, a nawet z pewnym opóźnieniem, w stosunku do pozostałych części opracowań dokumentacyjnych.

Jeżeli np. w projekcie organizacji trzeba ustalić czas wykonania robót murarskich, to przede wszystkim musimy określić objętość murów z zestawienia ich ilości wykonanego na podstawie projektu technicznego.

Często zdarza się, że chcemy we wstępnych opracowaniach organizacyjnych podać (oczywiście w przybliżeniu) wielkości, któ- <> rych dokładne określenie jest możliwe dopiero w dalszej fazie opracowania dokumentacji. W takim przypadku jest to możliwe dzięki zastosowaniu wskaźnika przeliczeniowego. Jeżeli znamy przeciętną liczbę m3 muru przypadającą na 100 m3 kubatury, czyli wskaźnik dla podobnego budynku, to można (w pewnym przybliżeniu) określić ilość murów w budynku, nas interesującym.

W tym celu kubaturę budynku dzielimy przez 100 i wynik dzielenia mnożymy przez wskaźnik. Ogólnie można przyjąć, że na podstawie pomocniczych wskaźników oblicza się z pewnym przybliżeniem ilości materiałów, robociznę lub pracę maszyn i sprzętu oraz transportu. Jednostką odniesienia przeliczeń jest przeważnie 1 m3 lub 100 m3 kubatury budynku albo 1 m2 powierzchni użytkowej.

WSKAŹNIKI POMOCNICZE DO PROJEKTOWANIA ORGANIZACJI BUDOWY I ROBÓT CZ. II

Wskaźniki dotyczące ilości robót i ilości materiałów pozwalają na wstępne określenie potrzeb materiałowych (z rozbiciem na rodzaje) oraz ilości podstawowych rodzajów robót. Pochodną tych obliczeń może być określenie zapotrzebowania na sprzęt i transport. Wskaźniki dotyczące ilości robót i materiałów (dla budownictwa mieszkaniowego) podano w tab. 16-3. Wskaźniki w liczniku odnoszą się do budynkówr do 5 kondygnacji, wskaźniki w mianowniku odnoszą się do budynków powyżej 5 kondygnacji.

Należy wyraźnie podkreślić, że podane wskaźniki dotyczą przeciętnych wielkości dla określonych rodzajów budynków. Zależnie od rozpatrywanych rozwiązań mogą ulegać zmianom. Niezależnie od omówionej roli wskaźników jako materiału pomocniczego przy projektowaniu organizacji budowy i robót, nie sposób nie wspomnieć o ich roli jako narzędzia do porównywania i oceny istniejących rozwiązań projektowych. Jeżeli dla przykładu porównamy dwa projekty budynków wielkopłytowych, których ciężar 1 m3 kubatury (patrz tabela 16-1) wynosił: 223 kg dla budynku pierwszego, a 127 kg dla budynku drugiego, to możemy wysnuć odpowiednie wnioski. Przede wszystkim widzimy, że pierwszy budynek zaprojektowano w sposób mniej racjonalny. Konstrukcja jest cięższa, więc pochłania większe ilości materiałów, niewątpliwie zwiększy się pracochłonność wykonania robót, a w efekcie wzrośnie koszt budowy.

Z powyższego przykładu wynika, że ciężar m3 kubatury jest wskaźnikiem syntetycznym, gdyż ciężar w pewnym stopniu determinuje inne parametry, jak: koszt, pracochłonność, zużycie materiałowa, zadania transportowe itp.