Wiemy, że wykonanie budynku składa się z szeregu budowlanych procesów produkcyjnych, obejmujących różne rodzaje robót budowdano-montażow-ych. Stąd długość cyklu produkcyjnego zależy od czasu trwania procesów roboczych wchodzących w jego skład. W każdym jednak wypadku można wyodrębnić jeden rodzaj robót, które decydują o tempie wykonywania pozostałych. Będą to roboty najbardziej skomplikowane pod względem technologicznym, lub najbardziej pracochłonne. Prace, których czas wykonania decyduje o terminie ukończenia pozostałych robót na budowie, nazywamy robotami prowadzącymi.

Zastanówmy się teraz, jakie roboty można określić mianem robót prowadzących. Zależy to oczywiście od etapu budowy i rodzaju wykonywanego budynku. Jeżeli na przykład weźmiemy pod uwagę roboty ziemne związane z wykonaniem wykopów pod budynek mieszkalny, to robotami prowadzącymi będą tu roboty przy wykopach szerokoprzestrzennych. Są to roboty najbardziej pracochłonne, czas ich wykonania jest najdłuższy i decyduje o czasie wykonania pozostałych robót ziemnych, tj. o wykonaniu wykopów wąskoprzestrzennych.

W robotach stanu surowego określenie rodzaju robót prowadzących zależy od konstrukcji budynku. W budynkach o ścianach nośnych murowanych przyjmujemy, że robotami prowadzącymi będą roboty murarskie. Od ich postępu zależy bowiem tempo wszystkich pozostałych robót związanych z wykonaniem budynku.

Natomiast w budynku o konstrukcji szkieletowej, żelbetowej robotami prowadzącymi będą roboty związane z wykonaniem szkieletowej konstrukcji żelbetowej. Dopiero po wykonaniu tych . robót można przystąpić do robót związanych z wypełnieniem ścian, a więc do robót murarskich.

W budownictwie uprzemysłowionym robotami prowadzącymi są roboty związane z montażem budynku. Jednakże „wąskim gardłem” budownictwa uprzemysłowionego są roboty wykończeniowe wykonywane na budowie, które w efekcie przedłużają całkowitą długość cyklu produkcyjnego budowy, mimo stosunkowo szybkiego tempa robót montażowych. Powyższy stan spowodował konieczność zmniejszenia zakresu robót wykończeniowych na budowie, i przeniesienia ich do wytwórni prefabrykatów. Wyrazem tej tendencji jest np. wykończanie prefabrykowanych elementów Wielkowymiarowych budynków mieszkalnych w zakładzie pre- fabrykacji poprzez wykonanie na nich tynków, osadzenie pomalowanej i oszklonej stolarki itp. Te wszystkie rozwiązania, prowadzące do zmniejszenia pracochłonności robót na budowie, przyczyniają się do wydatnego skracania czasu budowy, co jest obecnie najważniejszym zadaniem budownictwa.