W odróżnieniu od harmonogramu dyrektywnego, który ujmował całość przedsięwzięcia inwestycyjnego, harmonogram ogólny dotyczy konkretnego zadania inwestycyjnego.

Harmonogram ogólny jest podstawową częścią projektu organizacji robót. Jest to dalsze rozwinięcie harmonogramu dyrektywnego, lecz ogranicza się do jednego obiektu (dla każdego obiektu opracowuje się odrębny harmonogram ogólny). Do opracowania harmonogramu ogólnego niezbędny jest kosztorys, z którego przyjmuje się ilość robót do wykonania.

Ustalając przebieg prac w harmonogramie należy kierować się technologiczną kolejnością robót, tzn. ujmować roboty w takiej kolejności, w jakiej występują one w czasie realizacji.

W harmonogramie ogólnym określa się metody wykonania robót oraz rodzaj maszyn. Wybierając metodę wykonania robót należy uwzględnić optymalną mechanizację robót oraz zasady pracy równomiernej, a więc ciągłość pracy brygad roboczych.

Podstawą do ustalenia pracochłonności robót jest przyjęcie w harmonogramie normy wydajności dziennej robotnika (zespołu) lub maszyny. Jednocześnie należy pamiętać, aby norma ta odpowiadała swym stopniem scalenia opisowi robót przyjętemu w harmonogramie. Harmonogram ogólny przedstawia więc planowany przebieg robót przy budowie danego obiektu. Harmonogram określa:

- ilość robót do wykonania,

- przyjęte metody pracy oraz zastosowane maszyny i sprzęt,

- wielkość stanu zatrudnienia,

- kolejność robót i terminy ich wykonania.

Harmonogram ogólny składa się z części analitycznej, graficz- nej i zestawień (harmonogramów) pochodnych, jak harmonogramy zatrudnienia i harmonogramy pracy maszyn. Podstawą sporządzenia harmonogramu ogólnego jest wstępny projekt organizacji buaowy i harmonogram dyrektywny oraz wydajność brygad roboczych.