DROGI NA PLACU BUDOWY

 
 

Przy projektowaniu dróg na placu budowy należy przestrzegać zasady, aby układ tych dróg był w miarę możliwości oparty na trasach dróg stałych, które będą używane po ukończeniu budowy np. jako drogi wewnętrzne w osiedlu mieszkaniowym. Na potrzeby budowy mogą być one uzupełnione dojazdami i drogami tymczasowymi, które łącznie z siecią dróg stałych tworzą właściwy układ komunikacyjny w okresie realizacji budowy.

Każdą budowę należy rozpoczynać od ogrodzenia terenu i ewentualnie uzbrojenia go w instalacje w następnej kolejności należy wykonać drogi. Usprawnia to znacznie pracę na budowie, jak również zapobiega nadmiernemu niszczeniu środków transportowych. Roboty drogowe na placu budowy powinny być zakończone jednocześnie z ukończeniem magazynów na materiały, a w każdym razie przed rozpoczęciem robót budowlanych.

Jeżeli drogi na placu budowy wykonuje się w oparciu o sieć dróg stałych, wówczas do celów budowy wykorzystujemy jedynie podkład drogi stałej. Nawierzchnia ułożona będzie dopiero po za jące korzyści

- unikamy zniszczenia nawierzchni podczas jazdy ciężkich środków transportowych dostarczających materiały, prefabrykaty lub elementy konstrukcji,

- uzyskujemy odpowiednie uwałowanie podłoża pod przyszłą drogę stałą, dzięki przejazdom ciężkich środków transportowych,

- unikamy wydatków na budowę dróg tymczasowych, które trzeba zlikwidować po zakończeniu budowy.

Układ dróg na placu budowy powinien uwzględniać zasadę wprowadzania środków transportu zewnętrznego w głąb placu budowy do miejsc, z których materiał lub elementy budowlane mają być podnoszone i podawane na miejsca ich wybudowania. Ponadto trasy transportu wewnętrznego powinny łączyć (jak najkrótszą drogą) miejsca składowania materiałów' lub elementów budowlanych oraz ewentualne punkty produkcji pomocniczej z urządzeniami transportu pionowego (rys, 18-1).

Do celów budowy mogą być stosowTane drogi jednokierunkowa lub dwukierunkowe. Szerokość jezdni drogi jednokierunkowej powinna wynosić 3,0d-4,0, a szerokość jezdni drogi dwukierunkowej - 6,0-i-8,0 m. Place wyładunkowe poszerza się o 2,5 m.

Drogi muszą mieć spadki w kierunku poprzecznym do osi w celu odprowadzania wód powierzchniowych. Wody te powinny spływać rowami o głębokości minimum 40 cm i o odpowiednim spadku {nie mniejszym niż 2%). Promienie łuków zakrętów7 dróg należy przyjmować w zależności od przewidywanych środków transportu. Przy ruchu samochodowym przepisy zalecają stosować promień łuku wynoszący 25 m.