Przy podziale obiektu na działki robocze do celów projektowania organizacji robót murarskich należy kierowrać się ogólnymi zasadami, obowiązującymi w tym zakresie przy realizacji obiektów metodą pracy równomiernej. Szczególnie wielkość działek należy tak dobierać, aby miały równą (zbliżoną) pracochłonność, a przechodzenie brygad odbywało się po pełnych zmianach roboczych.

W robotach murarskich musimy dokonać podziału poziomego murów każdej kondygnacji na części zwane „pasami”. Konieczne jest to ze względu na spadek wydajności murowanej warstwy. W razie nadmiernego zwiększenia wysokości praca staje się niemożliwa i zachodzi konieczność podwyższania stanowiska roboczego. Na rysunku 19-3 przedstawiono schemat podziału obiektu na działki na schemacie tym ujęto również zasadę podziału na stanowiska robocze poszczególnych zespołów roboczych.

Przy wykonywaniu robót murarskich w budynkach o wysokościach kondygnacji 3,0 ±3,3 m stosuje się na każdej kondygnacji 3 pasy (3 poziomy) pracy mające odpowiednio po l,0-i-l,l m wysokości. Przy niższych kondygnacjach mogą występować tylko 2 pasy (odpowiednio wyższe).

Pierwszy pas wykonują murarze stojący na stropie lub pomoście wykonanym z 2 warstw desek ułożonych na belkach stropowych. Pas drugi i trzeci, a przy wysokich kondygnacjach i dalsze pasy, wykonuje się z poziomu pomostów rusztowań. Jeżeli więc murarze wznieśli mur na wysokości 1,0-1-1,10 m na jednej działce w pierwszym dniu, to w drugim muszą przejść na działkę drugą, aby umożliwić cieślom wykonanie rusztowań w tym samym dniu na działce pierwszej. Dalej następuje kolejne przechodzenie brygad.

Jak wyżej podano, liczba zespołów powinna być tak określona, aby. murowanie jednego pasa na jednej działce trwało pełną zmianę. Zachodzi więc konieczność obliczenia dziennego frontu robót dla zespołu. W tym wypadku frontem robót zespołu nazywać będziemy liczbę metrów’ bieżących muru, która musi być wykonana na wysokość jednego pasa przez zespół w ciągu jednej zmiany roboczej.