Metoda wykonania robót powinna podać sposób i środki, ja kich należy użyć do transportu masy betonowej od miejsc wytwarzania do miejsc ułożenia jej w konstrukcji. Do transportu masy betonowej mogą być używane zarow.no proste środki transportowe, np. taczki, wózki dwukołowe (tzw. „japonki”) jak i maszyny oraz sprzęt transportowy, np. żurawie, wyciągi przyścienne oraz specjalne pompy do betonu i przenośniki pneumatyczne. Do transportu poziomego mogą być stosowane specjalne wózki wannowe o napędzie elektrycznym. Sposoby transportowania masy betonowej powinny wykluczyć możliwości rozwarstwiania się mieszanki oraz wyciekania zaczynu cementowego.

W razie zastosowania żurawi wieżowych masę betonową transportuje się do miejsca betonowania w specjalnych pojemnikach, których konstrukcja powinna zapewnić łatwe ich opróżnienie. Masę betonową tłoczoną przez pompę rurociągami lub podawaną urządzeniem pneumatycznym można również bezpośrednio doprowadzić do miejsc betonowania.

Do transportu masy betonowej na niewielkie wysokości możliwe jest stosowanie przenośników taśmowych. W tych wypadkach wymagana jest gęstoplastyczna konsystencja masy betonowej. Kąt nachylenia taśmy przenośnika nie powinien przekraczać 25°.

Jako przykład rozwiązania jednej z najbardziej nowoczesnych metod transportu masy betonowej na placu budowy pokazano na rys. 19-9 pompę samojezdną umieszczoną na samochodzie. Pompy te mają dużą wydajność (60-kl00 m3/godz.). Masa betonowa zasysana na przemian dwoma tłokami wciskana jest do przewodu tłoczącego umieszczonego na trójprzegubowym rozkładanym wysięgniku sterowanym hydraulicznie. Zależnie od położenia tego wysięgnika odległość podawania wynosi w pionie do 28 m i do 25 m w poziomie. Należy nadmienić, że zastosowanie wyżej wymienionej pompy samojezdnej jest efektywne i korzystne pod warunkiem zapewnieni odpowiedniej ilości masy betonowej ilość ta musi być równa wydajności pompy.