Inwestycje będą najbardziej efektywne, jeżeli przyczynią się do osiągnięcia możliwie największych i najwcześniejszych efektów produkcyjnych i usługowych przy możliwie najniższych nakładach. Jest to jednak techniczno-ekonomiczna efektywność, która nie wyczerpuje w pełni tej problematyki. Niezbędne jest jeszcze określenie, które z danych rozwiązań technicznych inwestycji realizują cele zarówno ogólnogospodarcze, jak i społeczne. Wiadomo bowiem, że za pomocą inwestycji realizuje się także cele pozaprodukcyjne, a więc społeczne, polityczne, zdrowotne itp. Toteż w praktyce trzeba wybierać te spośród rozwiązań in- westyeyjnych, które najszerzej realizują cele zarówno produkcyjne, jak i społeczne.

Jednym z niezbędnych narzędzi do podjęcia racjonalnej decyzji inwestycyjnej jest rachunek ekonomicznej efektywności nakładów inwestycyjnych. Stanowa on ważne narzędzie kierowania procesami inwestycyjnymi, a więc tempem wzrostu gospodarczego. Ogólny zarys jego konstrukcji oraz sposoby posługiwania się nim stanowią przedmiot niniejszego punktu, przy czym całość problematyki rachunku efektywności inwestycji będziemy omawiać w sposób uproszczony (w praktyce jest on znacznie bardziej skomplikowany).