Pracownikowi przysługuje prawo do corocznego nieprzerwanego, płatnego urlopu wypoczynkowego, którego nie może się zrzec w następującym wymiarze:
- po roku pracy - 14 dni roboczych,
- po trzech latach pracy - 17 dni roboczych,
- po sześciu latach pracy - 20 dni roboczych,
- po dziesięciu latach pracy - 26 dni roboczych.
Za dni robocze uważa się wszystkie dni z wyjątkiem dni ustawowo wolnych od pracy. Do okresu pracy, od którego zależy wymiar urlopu, wlicza się:
Kodeks pracy, określając podstawowe formy stosunku pracy, zapewnia związkom zawodowym właściwą pozycją i współudział w kształtowaniu tych stosunków, reguluje główne formy współpracy kierowników zakładów z radami zakładowymi, przyznaje instancjom związkowym niezbędne uprawnienia w procesie stosowania prawa pracy.
Układ zbiorowy pracy określa szczegółowe warunki wynagradzania pracowników oraz przyznawania innych świadczeń, jak również warunki pracy związane z właściwościami gałęzi pracy lub zawodu. Postanowienia układu zbiorowego nie mogą być mniej korzystne dla pracowników niż przepisy kodeksu pracy lub innych ustaw albo przepisy wydane przez Radę Ministrów. Układ zbiorowy pracy zawierają:
Kobiety w ciąży nie wolno zatrudniać w godzinach nadliczbowych, ani w porze nocnej. Kobiety w ciąży nie wolno bez jej zgody delegować poza stałe miejsce pracy. Kobiety opiekującej się dzieckiem w wieku do jednego roku nie wolno bez jej zgody zatrudniać w godzinach nadliczbowych ani w porze nocnej, jak również delegować poza stałe miejsce pracy.
Na wniosek pracownika młodocianego uczęszczającego do szkoły należy mu udzielić urlopu w oiresie ferii szkolnych.
Czas pracy nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 46 godzin na tydzień. Czas pracy pracowników zatrudnionych przy pracach szczególnie uciążliwych lub w warunkach szkodliwych dla zdrowia podlega skróceniu poniżej wymiaru, o którym mowa wyżej. Skrócenie może polegać na zmniejszeniu dziennego lub tygodniowego wymiaru czasu pracy albo na ustanowieniu przerw w pracy wliczanych do czasu pracy.
Obowiązek podnoszenia kwalifikacji odnosi się nie tylko do pracowników nowo przyjmowanych, ale także do pracowników już zatrudnionych. W szczególności podnoszeniem kwalifikacji zawodowych powinni być objęci robotnicy, bez względu na poziom posiadanego wykształcenia, którzy:
Zakład pracy jest obowiązany m.in.
Wynagrodzenie pracownika powinno być tak ustalone, aby odpowiadało rodzajowi wykonywanej pracy i kwalifikacjom wymaganym przy jej wykonywaniu, a także aby sprzyjało usprawnianiu pracy oraz podnoszeniu jej jakości i wydajności.