Produkcja globalna jest to suma wartości produkcji i usług zmniejszona o wartość wyrobów produkcji pomocniczej i usług produkcyjnych zużytych na potrzeby własne (sprzedaż wewnętrzna) oraz o wartość zużycia tymczasowych budynków i urządzeń placu budowy, tzw. tymczasowego zaplecza - finansowanych ze środków obrotowych przedsiębiorstwa. Produkcja i usługi ogółem, określane również jako obrót globalny (produkcyjny) przedsiębiorstwa budowlano-montażowego, obejmują:

Różne są stosowane metody ustalania tempa produkcji w przedsiębiorstwie. Metoda ogólna polega na porównaniu wartości obiektów oddanych w analizowanym okresie (zazwyczaj roku) do eksploatacji (użytkowania) z wartością wykonanej w tym samym okresie produkcji budowlano-montażowej.

Analiza wykonania zadań w zakresie produkcji (usług) stanowi punkt wyjścia w pracach analitycznych związanych z oceną działalności gospodarczej przedsiębiorstwa. Stąd prace w zakresie analizy produkcji - poza ustaleniem i porównaniem z planem produkcji w ujęciu wartościowym - powinny się koncentrować na takich zagadnieniach, jak:

Opisana metoda jest bardzo pracochłonna, ponieważ trzeba analizować wszystkie czynniki (niezależnie od tego, jaki był ich wpływ na wyniki ostateczne). Jej zaletą jest między innymi to, że badający nie zna ostatecznego wyniku, który będzie znany dopiero po zakończeniu pracy, nie może więc ustosunkować się do poszczególnych zjawisk tendencyjnie.

W zależności od sposobu realizacji badań dzieli się analizę na funkcjonalną i kompleksową.

Obejmuje się nim wszelkie wyrażone w formie liczbowej informacje ekonomiczne, a więc także liczby bezwzględne, wyrażające wielkości konkretne (absolutne) albo przeciętne (średnie) danego zjawiska, liczby względne, współczynniki wyrażające zależności (relacje) ekonomiczne, występujące między zjawiskami itp.

Punktem wyjścia do analizy są oczywiście plany określające zadania przedsiębiorstwa. Podstawowym źródłem danych, ujmowanych w sprawozdawczości statystycznej, jest ewidencja księgowa (rachunkowość) . Czynności analityczne w zakresie danych liczbowych polegają na odpowiednim ich doborze i na opracowaniu w taki sposób, aby prawidłowo naświetlały zjawiska gospodarcze, zachodzące w przedsiębiorstwie.

Ogólne zasady przeprowadzania rocznych analiz ekonomicznych zostały ustalone w uchwale nr 5 Rady Ministrów z dnia 11 stycznia 1973 r. w sprawie rocznych analiz ekonomicznych oraz kompleksowych ocen działalności jednostek gospodarczych („Monitor Polski” nr 2 z 1973 r., poz. 8). W wykonaniu cytowanej uchwały Komisja Planowania przy Radzie Ministrów i Ministerstwo Finansów, w porozumieniu z Głównym Urzędem Statystycznym, wydały następujące materiały pomocnicze:

- wykonanie zadań produkcyjnych,

- efektywność zastosowanych (zaangażowanych) czynników produkcji, ze szczególnym uwzględnieniem pracy żywej oraz środków pracy,

- sprawność organizacji przedsiębiorstwa oraz efektywność metod zarządzania,

- wyniki ekonomiczno-finansowe działalności gospodarczej,

- stan majątkowy, sytuacja finansowa oraz zdolność płatnicza przedsiębiorstwa.

Finansowa część planu przedsiębiorstwa powinna być powiązana ściśle z pozostałymi częściami planu techniczno-ekonomicznego i obejmuje następujące dziedziny gospodarki finansowej przedsiębiorstwa:

- wyposażenie w środki gospodarcze, ze szczególnym uwzględnieniem gospodarki zapasami,

- ustalenie planowanego wyniku finansowego, podział zysku i zapewnienie powiązań z budżetem,

- określenie funduszów własnych,

Pages